Amfiloxia Press

Με το που αφήνουμε πίσω μας το τελευταίο σπίτι στην Αμφιλοχία βρισκόμαστε σε αυτό το υπέροχο τοπίο που σου δίνει την εντύπωση ότι βρίσκεσαι σε πολύ μεγάλο υψόμετρο  σε βουνά της Ηπείρου.
Ο ήλιος μας ακολουθούσε και μας έριχνε κρυφές ματιές μέσα απο τα πυκνά πεύκα που κρέμονται πάνω απο την πόλη μας.


Μόλις ανεβήκαμε λίγο ακόμα ξάφνου μπροστά μας ξεδιπλώνεται η Αμφιλοχία. Ναι είναι αυτή η όμορφη πόλη που σε πείσμα των καιρών  διατηρεί τις φυσικές της ομορφιές στο πέρασμα των χρόνων και μας συναρπάζει κανοντάς μας περήφανους για αυτό το στολίδι του Αμβρακικού .


Η πρώτη στάση που κάναμε σε αυτό το ταξίδι μας είναι στο εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής που στέκει πανέμορφο και αγέρωχο επί πολλά χρόνια πάνω απο τη πόλη.
Πολλές θρησκευτικές εκδηλώσεις των Αμφιλοχιωτών καθ όλην τη διάρκεια του χρόνου πραγματοποιούνται σε αυτό το ξωκκλήσι  που με τόσο μεράκι διατηρούν και προσέχουν οι συμπολίτες μας.


Αφού καταθέσαμε την Πίστη μας στην Παναγία και ανάψαμε ενα κερί στην Ζωοδόχο Πηγή προχωράμε στο ταξίδι μας.
Κι όπως γίνεται πάντα δεν ήταν δυνατόν και σήμερα να μην αντιμετωπίσουμε και να μην βρεθούμε μπροστά στην αδιαφορία της Πολιτείας.Παράξενο θα ήταν το αντίθετο.
Τέλος ο Πολιτισμός κι ο εκσυγχρονισμός.
Αρχισε  η ταλαιπωρία για επισκέπτες, κατοίκους και κτηνοτρόφους .
Βρήκαμε μπροστά μας χωματόδρομο ενός χιλιομέτρου περίπου ικανό να κάνει την ζωή δύσκολη σε όλους αλλά κυρίως στους κτηνοτρόφους που βρίσκονται ζουν και εργάζονται στον Πλατό.
Το 80% της κτηνοτροφικής παραγωγής της Αμφιλοχίας βρίσκεται στον οικισμό του Πλατού.
Ισως μικρή σημασία να έχει για κάποιους.
Ισως το αντιστάθμισμα σε ψήφους να είναι δυσανάλογο για αυτό ...άστο να περιμένει.
Ευκαιρία σε αυτό το σημείο να σας πώ σύμφωνα με μαρτυρίες ανθρώπων που διαβαίνουν καθημερινά αυτό το δρόμο και παρά τις συνεχείς προσπάθειες και "Παρακαλετά" στους αρμόδιους να φτιάξουν αυτό το τμήμα του δρόμου με άσφαλτο που εξυπηρετεί τους καθημερινά διερχόμενους Αμφιλοχιώτες και κυρίως αυτούς που κρατάνε Θερμοπύλες στη ύπαιθρο φαίνεται ότι δεν εισακούονται
Μετά απο σκέψεις να εγκαταλείψω ως εδώ το οδοιπορικό μου φοβούμενος τυχόν ζημιά στο αυτοκίνητο ,είπα θα συνεχίσω κι ο Θεός Βοηθός όπως και έγινε.





Αφού ξεπεράσαμε αυτό το εμπόδιο φτάσαμε στον οικισμό.
Μπροστά μας απλώθηκαν καταπράσινα λιβάδια και σπαρμένες πολλές μονάδες κτηνοτροφίας αρκετές εκ των οποίων έχουν εκσυγχρονιστεί πλήρως άλλα και άλλες παραδοσιακής μορφής.
Αντικρίζοντας τα βοσκοτόπια και τα διάσπαρτα αιγοπρόβατα που με μεράκι εκτρέφουν οι Αμφιλοχιώτες βλέπεις, αισθάνεσαι και απολαμβάνεις το γρασίδι που μοσχοβολά.
Προχωρώντας εφτασα μετά απο 2-3 χιλιόμετρα στο σημείο αναφοράς του Πλατού στο Εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας που στέκει αγέρωχο πάνω σε ένα μικρό λόφο στο Πλατό.
Ειναι ένα πολύ παλιό κτίσμα που οι κάτοικοι του Πλατού το έχουν και το προσέχουν σαν το σπίτι τους και αυτό φαίνεται απο την προσωπική εργασία και τον εξοπλισμό που έχουν διαθέσει στην Προστάτιδα  Αγίας τους.
Απο εδώ μπορείς να αντικρίσεις όλη την έκταση του οικισμού και όλα τα σπίτια και τις κτηνοτροφικές μονάδες των Αμφιλοχιωτών.
Οπως επίσης μπορείς να δεiς δίπλα και τα Ακαρνανικά όρη που αυτό το διάστημα είναι κατάλευκα από το χιόνι.
Αφού εκδήλωσα την Πίστη μου και την Αγάπη μου στην Προστάτιδα του Πυροβολικού μας Αγία Βαρβάρα και αφού για λίγη ώρα έκατσα και απόλαυσα τον πλούτο και την ομορφιά της περιοχής  πήρα σιγά-σιγά την απόφαση της επιστροφής που ήταν το ίδιο κι αν όχι καλύτερη για την Αμφιλοχία.
Κλείνοντας θάθελα να σας πώ ότι όχι μόνο δεν μετάνοιωσα που πήρα την απόφαση να συνεχίσω το ταξίδι πρίν αλλά αισθάνθηκα όμορφα τιμώντας με την επισκεψή μου χώματα που έδωσαν Ζωή, και ταυτότητα στην σημερινή Αμφιλοχία μας
Σας προσκαλώ και σας παρακαλώ να επισκεφθείτε αυτό το τμήμα της πόλης μας και ελπίζουμε να ευαισθητοποιήσαμε αυτούς που κρατάνε στα χέρια τους την τύχη αυτής της Πόλης να δείξουν την ανάλογη προσοχή και ευαισθησία.

Amfiloxia-blogs